مخبتین

آیت الله خزعلی در باره اهتمام امام خمینی ره به نماز شب این چنین نقل می کنند:

“زمانی که امام در مدرسه دارالشفاء حجره داشتند ،نیمه های شب برای خواندن نماز بلند می شدند وچون آب حوض دار الشفاء برای وضو مناسب نبود ،به فیضیه می رفتند ،یخ حوض را می شکستند ووضو می گرفتند .بعد طوری نماز می خواندند که گویی در ودیوار فیضیه هم با آن سید هم ذکر وهم صدا می شد.

یک سال که برف شدیدی در قم بارید -به گونه ای که نصف قم زیر سیل رفت-ایشان در همان شرایط سخت وسرد از دار الشفاءبه فیضیه می آمد وباهر زحمتی که بود یخ حوض را می شکست وبعد از وضو در تاریکی شب مشغول تهجد می شد .این که در آن زمان ،چه حالی داشت را نمی توانم بازگو کنم .با حالت خوشی تا صبح مشغول عبادت بود.هنگام نماز صبح هم پشت سر آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی به نماز می ایستاد وبعد باز می گشت ومشغول مباحثات می شد.

می توانم بگویم که ایشان در امر عبادت وتهجد ،اگر در بین علما بی نظیر نبود،یقینا کم نظیر بود.”         چهل چراغ معنوی،ص 47

اللهم انا نشکو الیک فقدنبینا صلواتک علیه واله  وغیبة ولینا وکثرةعدونا وقلةعددناوشدةالفتن بنا وتظاهر الزمان علینا